don't give up, i won't give up

EVELYN RAVEN

Evelyn Elizabeth Raven — 21 XII 1990 — absolwentka Hogwartu — dom w Hogsmeade — szczęśliwa żona — opiekunka domu Salazara Slytherin herb domu węża z dziada pradziada — z pochodzenia czystej krwi — nauczycielka latania — za czasów szkolnych obrońca w drużynie Ślizgonów, kilka lat po zakończeniu edukacji, doskonalenia umiejętności w zakresie Quidditcha oraz ambitnym dążeniu do osiągnięcia reputacji w świecie sportu, obrońca drużyny Srok z Montrose — krótka, aczkolwiek owocna kariera zakończona okropnym wypadkiem, brakiem możliwości kontynuacji kariery, długotrwałym dochodzeniem do siebie oraz przejściową utratą motywacji do życia — cydr, pióro pegaza, 10 i ¾ cala, niezbyt giętka — bogin: martwy mąż— właścicielka tego czarnego sierściucha

Droga Evelyn,

Nigdy nie przestawaj być tą samą kobietą, która satysfakcję z życia potrafiła odnaleźć w zwykłej codzienności – w czarnym, spasionym kocie, który każdego wieczoru o tej samej porze donośnym miauczeniem przypominał Ci, że właśnie zbliża się dziewiętnasta, a wraz z nią jego regularna dawka pieszczot, poprzedzona porą karmienia; w ledwo co zakończonym treningu, który ponownie okazał się być efektywniejszym od tego poprzedniego; w porannym uśmiechu męża, który kolejną noc z rzędu po powrocie z pracy musiał zanosić Cię z salonowej kanapy do łóżka, bo znów obiecałaś sobie, że tym razem nie zaśniesz aż do jego powrotu i znów nie dałaś rady. Życie lubi zaskakiwać, płatać figle, rzucać kłody pod nogi i wystawiać na przeróżne próby; sama jesteś tego najlepszym przykładem. Wciąż dobrze pamiętasz ten dzień, w którym po raz pierwszy zwątpiłaś w jego sprawiedliwość. Już nigdy więcej nie możesz pozwolić mu na to, żeby po raz kolejny na tak długi okres zmyło uśmiech z Twojej promiennej twarzy. Masz tylko jedno życie, Evelyn. Uśmiechaj się, śmiej i żartuj, nie trać pogody ducha. Tylko szeroki uśmiech może pomóc Ci wyjść zwycięsko w pozbawionym sprawiedliwości starciu z przewrotnym losem.
Nigdy nie wahaj się okazywać swoich uczuć. Łzy są oznaką słabości, ale słabość przecież nigdy nie była czymś, czego należałoby się wstydzić. Słabość wskazuje największe wady i daje najrzetelniejszy pretekst do tego, żeby móc nad nimi pracować; uwydatnia człowieczeństwo, przypomina, że nie ma na świecie ludzi, którzy są niepokonani. Nie bój się okazywać łez, Evelyn – w nich odnajdziesz prawdziwą ulgę. Krzyk jest oznaką bezsilności, ale bezsilność przecież nigdy nie była czymś, czego należałoby się wstydzić. Bezsilność to stan okropnej burzy, jest pozbawiony nadziei na lepsze jutro, ale nie ma takiej burzy, po której nie pojawia się tęcza. Nie bój się krzyczeć, Evelyn – w krzyku odnajdziesz prawdziwe ukojenie. Sprzeciw jest oznaką buntu, ale bunt przecież nigdy nie był czymś, przed czym należałoby się wahać. Bunt to walka i wyrażanie własnego zdania, a o nie w dzisiejszym świecie jest bardzo trudno. Nie bój się buntować, Evelyn – w buncie odnajdziesz prawdziwą siebie. Masz tylko jedno życie. Płacz, kiedy czujesz się słaba; krzycz, kiedy czujesz taką potrzebę i buntuj się, kiedy z czymś się nie zgadzasz.
Nigdy nie przestawaj walczyć. Walcz o siebie, o swoją przyszłość, o teraźniejszość i walcz tym wszystkim, co ostatnimi czasy tak często próbuje wracać do Ciebie pod postacią tych okropnych koszmarów. Pozostań tą samą kobietą, która nie zważając na okoliczności, zawsze dążyła do swoich marzeń. Już raz udowodniłaś, że nie straszna jest Ci ciężka praca nad sobą, a determinacją potrafisz przewyższyć niejednego czarodzieja. Nadszedł czas, żeby dokonać tego po raz drugi. Nie będzie łatwo, Evelyn. Przed Tobą długa droga i chociaż już nigdy nie będzie tak samo jak kiedyś, to nie zapominaj – wiele nowych możliwości wciąż stoi przed Tobą otworem. Masz tylko jedno życie, Evelyn. Nie poddawaj się, walcz.
Nie przestawaj kochać i nie zapominaj o tych, którzy kochają Ciebie. Zawsze potrafiłaś docenić potęgę miłości – nigdy nie pozwól sobie w nią zwątpić, nigdy jej nie lekceważ. Dbaj o James'a, takie skarby zdarzają się bardzo rzadko, wiem o czym mówię! Masz kochającą rodzinę, która zawsze będzie Cię wspierać. Niebawem nadejdzie czas, kiedy i Ty znów będziesz musiała być dla nich dużym oparciem, jakim byłaś przez tak długi czas. Zaopiekuj się swoim rodzeństwem i ojcem, kiedy mnie już dla was zabraknie, Evelyn. Masz tylko jedno życie. Kochaj i pozwól być kochaną.
Ostatnimi czasy wiele wycierpiałaś, córeczko. Kto inny jak nie Ty właśnie zdążył się przekonać, że żyje się raz? Dlatego baw się, tańcz, śpiewaj, płacz, kochaj, krzycz, buntuj, żyj. Nie zmarnuj tego, co zostało Ci dane.

Kocham, mama

FC: Natalie Dormer;
KONTAKT:lady.ariana4455@gmail.com
Kodzik pochodzi z kodziarni bloga American Gods, zajrzyjcie do pani od mężunia!

.