keep falling down

I

Castiel Macnair

angels with needles, poked through my eyes, let the ugly light and i was no longer blind

II

Basic data.

02.11.2004, Knockturn Alley, London

syn śmierciożercy i charłaczki

młodszy brat dwudziestoczteroletniego Williama

suterena na Śmiertelnym Nokturnie

krew zanieczyszczona

niedumny Ślizgon na VII roku

głóg, 13 cali, jad akromantuli, sztywna

wychudzony pies patronusem, olbrzym za bogina

koło zielarskie, klub eliksirów, koło alchemiczne

sadyzm w samozapętleniu, zimna prawda

kolekcja skradzionych przedmiotów na dnie kufra

relationships

I sing the death kid's song, because I've got no future

III

About Him.

Świat – zaciętą, gramofonową płytą zdartą matactwami jątrzących się języków. Ulicznymi zakurzonymi chrypieniami, zawilgotniałym kurzem ech, spleśniałą nadzieją i smrodem ucichłych oddechów. Stęchlizną odwidzianego i odwypowiedzianego, skruszonymi schodami o złym kierunku i ruinami rozpalonych, wykręconych mostów. Świat – gangrenową opuchlizną rozgoryczenia.

Oddech. Splamienie i pierwsze rozgoryczenie, osad popiołu w zapętlonych żyłach. Stopy w mule, myśli wśród nokturnowych nut. Łzy, gdy nikt nie słyszy, oddech, gdy nikt nie widzi. Pajęcze koce w osłonie szaf.
Zachłyśnięcie. Źrenice w szaleństwie, pierwszy siniak w rozpaczliwych przeprosinach, spróchniałe szafoty wśród wilgotnych cegieł. Wykradzione z kieszeni galeony i dziwnie ułożeni ludzie na skrzypiącej podłodze. Smutne, zagubione oczy w rodzinnym paraliżu, nieme obietnice w wiedzy o bezwyjściu. Zbyt stare dłonie na tych zbyt młodych.
Uduszenie. W obłąkaniu osamotniałej i zamglonych tęczówkach skazanego przez geny pierworodnego. Woda w zaropiałych płucach i dłonie w rdzawym brudzie, echo matczynego wyjca w błysku klątwy dla potwierdzenia i tak od dawna pewnego. Zgniecenie i samospalenie.
Pierwsze, drugie i trzecie. To ostatnie.

Blizny na palcach po szczurzych zębach, blizna na dłoni po kłamliwej braterskiej przysiędze, blizna w zabliźnieniu serca. Rozszerzenie oczu w uświadomieniu – nie opowieści, a odsłonięcie wspomnień. Zawiązane w krtani pytania, osowiałe zmysły, wychudzone ciało. Ty – zbędne dziecko.
Dno kufra w tęsknotach i trofeach, zwinne palce w niezauważeniu, zimne spojrzenie w zniechęceniu. Zieleń w pomyłce i plebs wśród arystokracji, zgubienie imienia w wiecznym byciu synem kata. Brak wstydu w ostrych krawędziach. Ty – tajpan wśród padalców.
Zimna, bolesna szczerość w chropowatym gardle, a miano kłamcy. Zmiażdżenie, wyssanie i rozkrojenie – idealna trucizna, w podszepcie ty będziesz następny. Kary i szlabany ku uciesze tłumu, bestialskie spektakle w masochistycznym zapętleniu. Koszmarne wykreowanie, własne wyzwolenie, zaciśnięcie pętli w dawnym jej rozwiązaniu. Ty – sadysta dla spragnionych igrzysk.

Świat – popiołami w łunie ocalałych, podziałami w otoczce nawrócenia. Rozdrażnieniem w goryczy gardła, odbiciem lęku i tchórzliwą wrogością. Parzącymi językami i bezwonnym jadem. Świat – wykrzywionym w lustrze koszmarem Alicji.

code by GITANO, inspiration by NECROMANCERCODING
Ludovico Technique&Marylin Manson
fc: Max Jakob Seyfried

Oto ja i oto młody Macnair - obaj witamy się z uniżeniem.
Szukamy brata i innych dziwactw.