☙ Od pierwszych miesięcy życia jego domem jest przykościelny sierociniec prowadzony przez siostry zakonne. Odnaleziony na progu przez Siostrę Helen, stał się jej ulubionym wychowankiem. To ona nadała mu jego pierwsze imię. Drugim naznaczył go ojciec w wypomnieniu jego pochodzenia — Kai nie ma świadomości, że imię Vivienne należy do jego matki.
☙ Nigdy nie poznał swojej matki, od dawna nie ma już nadziei na jej powrót. Wila była wielokrotnie przywoływana przez ojca Kaia podczas wygłaszanych kazań, gdzie stawała się uosobieniem najcięższych grzechów i wcieleniem diabelskiego kuszenia.
☙ Przez pierwsze lata życia Kai nie zdawał sobie sprawy z tego, kto jest jego ojcem. Księdza Thomasa traktował tak jak wszystkie inne dzieci wychowywane w sierocińcu, nie rozumiejąc, dlaczego od strony mężczyzny spotyka go taki chłód i złość widoczna w oczach.
☙ Prawdę na temat swojego pochodzenia poznał jako ośmiolatek, kiedy to po raz pierwszy jego magia dała o sobie znać — pod wpływem silnych emocji przyczynił się do rozbicia kościelnego witrażu na oczach swojego ojca. Przerażony i wściekły mężczyzna wyrzucił z siebie całą prawdę, nie po raz ostatni określając Kaia mianem plugastwa i pomiotu szatana.
☙ Kai zaakceptował racje swojego ojca, samemu uznając swoje istnienie za błąd i grzech. Magię i urok wili traktuje jako przekleństwo, którego kuszeniu nie potrafi odmówić. Któremu chce ulegać.
☙ Niezmiennie pragnąc miłości ojca, Kai podejmował się wielu działań, które mogłyby przyczynić się do zdobycia uznania i zainteresowania ze strony mężczyzny — nauczył się grać na organach, śpiewał w kościelnym chórze, uczestniczył w mszach. W rzeczywistości im częściej pojawiał się przed oczami ojca, tym mocniej był odtrącany.
☙ Ojciec Kaia jest jedyną osobą wiedzącą o tym, że uczęszcza on do Hogwartu. Wracając do sierocińca tylko na wakacje, musi ukrywać swoją magię.
☙ W sierocińcu Kai wielokrotnie padał ofiarą żartów i prześladowań ze strony starszych wychowanków — nie jest w stanie zliczyć godzin, które spędził zamknięty w szafach bądź innych ciasnych przestrzeniach.
☙ Urodę odziedziczył po matce — platynowe włosy, mocno niebieskie tęczówki, jasna skóra i delikatne rysy do złudzenia upodabniają go do wili, która go zrodziła. Kaia charakteryzuje też androgyniczność, wiele razy zdarzyło się, że ktoś wziął go za dziewczynę.
☙ Uwielbia błyskotki, niemal zawsze nosi kolczyki i pierścionki, często pożyczone od innych przy pomocy uroku wili.
☙ Pomimo skomplikowanej relacji ze swoją wiarą, Kai nigdy nie zdejmuje srebrnego wisiorka z krzyżem. W stresujących chwilach zaczyna się nim bawić, mimo że sam nie jest tego do końca świadomy.
☙ Często rozmawia z duchami obecnymi w Hogwarcie. Próbuje poznać prawdę na temat życia po śmierci i skonfrontować ją z tym, czego uczono go w sierocińcu.
☙ Niegdyś traktował patronusy jako ucieleśnienie aniołów stróży — według niego każdy człowiek będzie w stanie wyczarować patronusa i tym samym spotkać się ze swoim opiekunem. Wszystko jest jedynie kwestią czasu.
☙ Na dnie swojego kufra Kai trzyma opakowanie kolorowych plastrów, które co roku dostaje od Siostry Helen, a także ilustrowany tom Baśni barda Beedle'a, który ukradł jako jedenastolatek z Esów i Floresów.
☙ Ma olbrzymi talent do śpiewania, jego głos jest niezwykle melodyjny i przyjemny dla ucha, podobno przywodzi na myśl syrenie arie.
☙ Otoczony wianuszkiem ludzi oczarowanych jego urokiem, w rzeczywistości jest niezwykle samotny. Ma tendencje do wplątywania się w toksyczne relacje — sam wielokrotnie sięga po kłamstwa, manipulacje i urok wili, by utrzymać przy sobie jak najdłużej jakąś osobę. Jak tlenu pragnie zainteresowania i bliskości, kłamliwością i powierzchownością wszystkich swoich relacji, tylko mocniej siebie raniąc.
☙ W Hogwarcie znany jest ze swoich licznych i burzliwych związków. Zyskując łatkę łatwego chłopaka, często staje się ofiarą kpin.
☙ Swoim urokiem wili próbuje oczarowywać także profesorów — często kończy się to dla niego szlabanem.
☙ Pomimo że nie jest mugolakiem, Kai sam siebie określa mianem szlamy, wewnętrznie zgadzając się ze swoją niższą wartością i brakiem racji bytu jego istnienia.
☙ Ma ogromną tendencję do zasinień — jego skórę często pokrywają zaczerwienienia, blizny i nacięcia, których pochodzenie jest znane tylko jemu.
☙ Nigdy nie poznał swojej matki, od dawna nie ma już nadziei na jej powrót. Wila była wielokrotnie przywoływana przez ojca Kaia podczas wygłaszanych kazań, gdzie stawała się uosobieniem najcięższych grzechów i wcieleniem diabelskiego kuszenia.
☙ Przez pierwsze lata życia Kai nie zdawał sobie sprawy z tego, kto jest jego ojcem. Księdza Thomasa traktował tak jak wszystkie inne dzieci wychowywane w sierocińcu, nie rozumiejąc, dlaczego od strony mężczyzny spotyka go taki chłód i złość widoczna w oczach.
☙ Prawdę na temat swojego pochodzenia poznał jako ośmiolatek, kiedy to po raz pierwszy jego magia dała o sobie znać — pod wpływem silnych emocji przyczynił się do rozbicia kościelnego witrażu na oczach swojego ojca. Przerażony i wściekły mężczyzna wyrzucił z siebie całą prawdę, nie po raz ostatni określając Kaia mianem plugastwa i pomiotu szatana.
☙ Kai zaakceptował racje swojego ojca, samemu uznając swoje istnienie za błąd i grzech. Magię i urok wili traktuje jako przekleństwo, którego kuszeniu nie potrafi odmówić. Któremu chce ulegać.
☙ Niezmiennie pragnąc miłości ojca, Kai podejmował się wielu działań, które mogłyby przyczynić się do zdobycia uznania i zainteresowania ze strony mężczyzny — nauczył się grać na organach, śpiewał w kościelnym chórze, uczestniczył w mszach. W rzeczywistości im częściej pojawiał się przed oczami ojca, tym mocniej był odtrącany.
☙ Ojciec Kaia jest jedyną osobą wiedzącą o tym, że uczęszcza on do Hogwartu. Wracając do sierocińca tylko na wakacje, musi ukrywać swoją magię.
☙ W sierocińcu Kai wielokrotnie padał ofiarą żartów i prześladowań ze strony starszych wychowanków — nie jest w stanie zliczyć godzin, które spędził zamknięty w szafach bądź innych ciasnych przestrzeniach.
☙ Urodę odziedziczył po matce — platynowe włosy, mocno niebieskie tęczówki, jasna skóra i delikatne rysy do złudzenia upodabniają go do wili, która go zrodziła. Kaia charakteryzuje też androgyniczność, wiele razy zdarzyło się, że ktoś wziął go za dziewczynę.
☙ Uwielbia błyskotki, niemal zawsze nosi kolczyki i pierścionki, często pożyczone od innych przy pomocy uroku wili.
☙ Pomimo skomplikowanej relacji ze swoją wiarą, Kai nigdy nie zdejmuje srebrnego wisiorka z krzyżem. W stresujących chwilach zaczyna się nim bawić, mimo że sam nie jest tego do końca świadomy.
☙ Często rozmawia z duchami obecnymi w Hogwarcie. Próbuje poznać prawdę na temat życia po śmierci i skonfrontować ją z tym, czego uczono go w sierocińcu.
☙ Niegdyś traktował patronusy jako ucieleśnienie aniołów stróży — według niego każdy człowiek będzie w stanie wyczarować patronusa i tym samym spotkać się ze swoim opiekunem. Wszystko jest jedynie kwestią czasu.
☙ Na dnie swojego kufra Kai trzyma opakowanie kolorowych plastrów, które co roku dostaje od Siostry Helen, a także ilustrowany tom Baśni barda Beedle'a, który ukradł jako jedenastolatek z Esów i Floresów.
☙ Ma olbrzymi talent do śpiewania, jego głos jest niezwykle melodyjny i przyjemny dla ucha, podobno przywodzi na myśl syrenie arie.
☙ Otoczony wianuszkiem ludzi oczarowanych jego urokiem, w rzeczywistości jest niezwykle samotny. Ma tendencje do wplątywania się w toksyczne relacje — sam wielokrotnie sięga po kłamstwa, manipulacje i urok wili, by utrzymać przy sobie jak najdłużej jakąś osobę. Jak tlenu pragnie zainteresowania i bliskości, kłamliwością i powierzchownością wszystkich swoich relacji, tylko mocniej siebie raniąc.
☙ W Hogwarcie znany jest ze swoich licznych i burzliwych związków. Zyskując łatkę łatwego chłopaka, często staje się ofiarą kpin.
☙ Swoim urokiem wili próbuje oczarowywać także profesorów — często kończy się to dla niego szlabanem.
☙ Pomimo że nie jest mugolakiem, Kai sam siebie określa mianem szlamy, wewnętrznie zgadzając się ze swoją niższą wartością i brakiem racji bytu jego istnienia.
☙ Ma ogromną tendencję do zasinień — jego skórę często pokrywają zaczerwienienia, blizny i nacięcia, których pochodzenie jest znane tylko jemu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz