Olaf Wood / Gryffindor / VI rok / Drużyna Quidditcha: szukający
wróżbiarstwo / astronomia / numerologia / starożytne runy (tu bardzo żałuje, że się zapisał)
Olaf zdecydowanie kieruje się bardziej sercem niż rozumem, może właśnie dzięki tej szczerości ma dar zjednywania do siebie innych. Jest dobrym przyjacielem, służącym adekwatną radą nawet w nagłej potrzebie.
I na tym koniec jego mocnych stron, bo przede wszystkim to cwany krętacz i obibok. Swoje szkolne obowiązki zawsze odkłada na ostatnią chwilę; zwłoka kończy się paniką i całkowicie go przerasta. Mimo, iż niegłupi z niego chłopak, to zupełnie niezorganizowany. Zakłada koszulę na lewą stronę albo wylewa przypadkiem kałamarz na biurku nauczyciela, lecz to nie opieszałość, a lenistwo odciska piętno na jego kiepskich ocenach.
Nie cierpi monotonni i nudy, za to uwielbia psikusy od Weasleyów i wartką akcję z nimi związaną. Tym sposobem łatwo rozprasza swoją uwagę od spraw ważnych tj. dla niego zbyt przyziemnych by uznać za warte uwagi. Trochę z niego młody, nieopierzony gołąb, który jeszcze nie wybrał kierunku pierwszego lotu. Twarz Gryfona zazwyczaj promienieje słonecznym uśmiechem. Ma swój unikatowy sposób na życie, szklanka jest zawsze do połowy pełna i dzięki temu łatwo odnajduje się w niemalże każdej sytuacji. Jednocześnie to bardzo przekorna osoba, lubiąca mówić “nie”, sprzeczać się i upierać. Jak na lekkoducha przystało, ceni sobie swobodę myśli i wypowiedzi, nie dba opinię, choć czasem odbija się to ze sporym niesmakiem. I choć ma on swoje grymaśne dni, zawsze tłumaczy je położeniem gwiazd, co jako jedno z niewielu zagadnień udało mu się wynieść z zajęć Astronomii.
Spośród wszystkich szkolnych aktywności najbliższy jego sercu jest Quidditch. Śladami swego ojca bardzo pragnął zostać kapitanem drużyny, ale z powodów dla niego niezrozumiałych (bo w końcu tak namiętnie jest oddany swej pasji) przegrał tę potyczkę już kolejny rok i to bardzo frustrujący dla niego temat, którego nie radzę zaczynać. Nie mniej jednak aktywna rozgrywka wciąż pochłania Olafa do reszty, pozwalając na upust rozszalałym emocjom.
Wnioskując z żywiołowego temperamentu, wolny czas lubi spędzać na świeżym powietrzu. Tworzy niecne plany z kolegami, czasem odwiedza klub pojedynków, a w weekendy wyprawia się do Hogsmeade na przepyszne kremowe piwo.
I na tym koniec jego mocnych stron, bo przede wszystkim to cwany krętacz i obibok. Swoje szkolne obowiązki zawsze odkłada na ostatnią chwilę; zwłoka kończy się paniką i całkowicie go przerasta. Mimo, iż niegłupi z niego chłopak, to zupełnie niezorganizowany. Zakłada koszulę na lewą stronę albo wylewa przypadkiem kałamarz na biurku nauczyciela, lecz to nie opieszałość, a lenistwo odciska piętno na jego kiepskich ocenach.
Nie cierpi monotonni i nudy, za to uwielbia psikusy od Weasleyów i wartką akcję z nimi związaną. Tym sposobem łatwo rozprasza swoją uwagę od spraw ważnych tj. dla niego zbyt przyziemnych by uznać za warte uwagi. Trochę z niego młody, nieopierzony gołąb, który jeszcze nie wybrał kierunku pierwszego lotu. Twarz Gryfona zazwyczaj promienieje słonecznym uśmiechem. Ma swój unikatowy sposób na życie, szklanka jest zawsze do połowy pełna i dzięki temu łatwo odnajduje się w niemalże każdej sytuacji. Jednocześnie to bardzo przekorna osoba, lubiąca mówić “nie”, sprzeczać się i upierać. Jak na lekkoducha przystało, ceni sobie swobodę myśli i wypowiedzi, nie dba opinię, choć czasem odbija się to ze sporym niesmakiem. I choć ma on swoje grymaśne dni, zawsze tłumaczy je położeniem gwiazd, co jako jedno z niewielu zagadnień udało mu się wynieść z zajęć Astronomii.
Spośród wszystkich szkolnych aktywności najbliższy jego sercu jest Quidditch. Śladami swego ojca bardzo pragnął zostać kapitanem drużyny, ale z powodów dla niego niezrozumiałych (bo w końcu tak namiętnie jest oddany swej pasji) przegrał tę potyczkę już kolejny rok i to bardzo frustrujący dla niego temat, którego nie radzę zaczynać. Nie mniej jednak aktywna rozgrywka wciąż pochłania Olafa do reszty, pozwalając na upust rozszalałym emocjom.
Wnioskując z żywiołowego temperamentu, wolny czas lubi spędzać na świeżym powietrzu. Tworzy niecne plany z kolegami, czasem odwiedza klub pojedynków, a w weekendy wyprawia się do Hogsmeade na przepyszne kremowe piwo.
Głos ma jak Pancernik kulowy.
Twarz ma jak Pawian masajski.
Nogi ma jak Perlica zwyczajna.
Szyję ma jak Scynk aptekarski.
Tyłek ma jak Topi.
Porusza się jak Trogon maskowy.
____________________________________________________________
Ciekawostki: Czasem podkrada z pokoju wspólnego albo w wielkiej sali tygodnik Czarownica, żeby spradzić horoskopy. Jakiś czas temu odkrył do czego służą jego tajemnicze karty zakupione u Borgina&Burkesa i rekreacyjnie wróży z nich swoim znajomym (tak jak ten powyższy wierszyk)
Mam nadzieję, że spędzimy razem miło czas :) nie pamiętam już jak się pisze kartę postaci, wydaję mi się, że postać zyska bardziej przy bliższym poznaniu :) ale zapraszam do tworzenia wspólnych relacji, chętnie Olaf miałby już kilku przyjaciół albo przyjaciółki, nawet może z czasów pozaszkolnych.]
WĄTKI: Beatrix, Wynn, Amelia, Riley, Addison
